Wieś Zęblewo, leżąca 1 km od Łebna, znalazła się w posiadaniu klasztoru żukowskiego. Przeniesienie Zęblewa na prawo niemieckie nastąpiło w 1333 roku. W grudniu 1348 roku wystawiony został przez klasztor żukowski nowy przywilej dla tej wsi. Wymieniony w nim został jako sołtys Zęblewa niejaki Woyco.
W 1720roku Zęblewo liczyło 10 włók. Był tam folwark. We wsi mieszkały 53 osoby, w tym 26 ewangelików. Po pierwszym rozbiorze, gdy nastąpiła sekularyzacja klasztoru żukowskiego Zęblewo stało się własnością króla pruskiego. W 1780 roku w Zęblewie wraz z Zęblewskim Młynem mieszkało 75 osób.
Przed pierwszą wojną światową w Zęblewie powstała szkoła. W 1928 roku uczęszczało do niej 61 dzieci. Była to szkoła dwuklasowa z dwoma nauczycielami. Funkcjonowała do 1930 roku. Dzieci przeniesiono do szkoły w Łebnie. W 1928 roku Zęblewo liczyło 421 mieszkańców.
Od początku lat trzydziestych do 1945 roku sołtysem Zęblewa był Franciszek Formela, który pełnił funkcję kościelnego.
Rok 1954
Lata 50. ubiegłego wieku.
Pierwszym po wojnie sołtysem został Franciszek Bojke, a po nim kolejno Szczepan Konkol, Józef Stankowski, Kazimierz Uhlenberg, Stefan Dąbrowski i Józef Uhlenberg.
Od lewej: Roman Sztuba, Juliusz i Stefania Labuda, zięć Szwaby i Józef Labuda. 1966 r.
Rok 1967
Od lewej: Antoni Grinholz, p. Sokołowski (WOPR Lubań), Bolesław Baciąga, Andrzej Kalinowski i Alfons Kurr – gospodarz. 1972 r.
Członek TOW „Gryf Pomorski” przy obelisku poświęconym zamordowanym na Różnym Dębie dziesięciu mieszkańcom Będargowa i okolic.
31 grudnia 2001 roku Zęblewo liczyło 319 mieszkańców. Wieś rozciąga się obecnie na powierzchni 709ha.
